Ἀρχ. Ἐφ. 1927
/8.123 (Thessaly, ii B. C.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό). 2014.
ύπορθος — ον, Α [ὀρθός] 1. αυτός που είναι ημιόρθιος, που στηρίζεται στο κρεβάτι 2. ο σχεδόν ευθύς … Dictionary of Greek
ὕπορθοι — ὕπορθος more or less upright masc/fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ορθός — ή, ό (ΑΜ ὀρθός, Α λακων. τ. ὀρσός, ή, όν) 1. ευθυτενής, στητός, όρθιος («ὀρθαὶ δὲ τρίχες ἔσταν», Ομ. Ιλ.) 2. (για ανθρώπους και ζώα) αυτός που στέκεται όρθιος, στα πόδια του («μὲ άκουγε ορθός και σιωπηλός»). 3. ευθύς, ίσιος («Ἀπόλλων ὀρθὸν ἰθύνοι … Dictionary of Greek
υπορθώ — και ὑφορθῶ, όω, Α [ὕπορθος] ορθώνω κάτι στηρίζοντάς το από κάτω … Dictionary of Greek
